قلیه. در گذشته که برق و یخچال نبود با قلیه، گوشت را نگه داری می کردند. در زمستان وقتی گوسفندی را سر می بریدند، بخشی از گوشت آن را (بدون استخوان) خرد کرده، بدون افزودن هیچ چیز حتی آب و نمک، در دیگی می ریختند. درش را می گذاشتند و با آتش ملایم کم کم پخته می شد.
سیراب گوسفند را شسته، آن را پشت و رو می کردند تا پرزها بیرون باشد. گوشت های پخته را بعد از نمک زدن و سرد شدن در آن می ریختند و دهانه ی سیراب را با نخ می بستند و در هوای سرد زمستان ـ که سردتر از این زمان بود ـ می گذاشتند تا یخ بزند. در موقع نیاز، قدری از گوشت ها را برداشته استفاده می کردند. گوشت ها باید تا عید تمام می شد تا در اثر گرما فاسد نشود.
شهربانو فاطمی
